ما حیات را بی حضور تو حیات نمی شمریم...... ما تا وصول فصل ظهورت زندگی نمی کنیم......این فقط تمرین زندگی است.

اماما! دل شدگان سراسیمه به زیارت تو امد اند و ما دل تنگ شدگان عقب ماندگان قافله ایم . راه بسیار است و راه زنان بسیارتر.

اماما! تا به کی غایبانه (عهد بستن )؟ تا به کی غریبانه (ندبه) خواندن؟ تا به کی (توسل) هایمان بی دامان تو؟

در انتظار دیدن  رویت ، در انتظار رایحه ای از وجودت، در حسرت نشانه ای از تو و خیالی که تشنگی جانسوزمان را سیراب کند، منتظریم و لحظه ها را شماره میکنیم...

وقتی تو نباشی همه پنجره ها بسته می مونه،  با زمزمه باد صبا حتی قناری نمی خونه

وقتی تو نباشی دل ها پره دردن ، شادی نمیشه مهمون دل ها، خورشید محبت بی تو سرده      ما اگر تا کنون در این دیار دوام اورده ایم و در این خانه سکنی گزیده ایم از این روست که مستأجر یاد تو بوده ایم.

بیا که هستی ، حیات بیابد و جهان ارام و قرار بگیرد....

سلام ... ببخشید که دیر شد ... این چند وقته اصلأ حال روحی مناسبی نداشتم ... حتی نمی تونستم که بیام درد و دلمو بنویسم...

خدایا! گاهی وقت ها که امتحانم میکنی و من حواسم نیست که این امتحان است. گاهی  چند تا اشتباه پشت سر هم انجام میدهم خودم را می بازم و کم می اورم. گاهی فکر می کنم دیگر هیچ وقت هیچ چیز درست نمی شود. فکر می کنم مهربانی هایت تمام شد است ودیگر نه برایت مهمم و نه دوسم داری . خیال می کنم طنابی که مرا به تو میرساند پاره شده است و من اویزان بین زمین و اسمانم.فکر می کنم گم شده ام و دیگر تو هیچ وقت پیدایم نمی کنی. صدایت میکنم و فکر میکنم دیگر نمی خواهی صدایم را بشنوی. خودت میدونی که چند بار به تمام معنا احساس تنهایی کردم و فکر کردم دیگه رسمأ فراموشم کردی. ولی میدونم که اگه خودت یه دوست های خوب بهم نداده بودی که بدونم همیشه در کنارم هستن دیگه معلوم نبود قراره چه بلایی سرم بیاد.

خدیا کاری کن که هیچ وقت احساس تنهایی نکنم

برام دعا کنید نیاز دارم